POMOC PSYCHOLOGICZNO - PEDAGOGICZNA
W NASZYM PRZEDSZKOLU

Co to jest pomoc psychologiczno - pedagogiczna?

         Są to działania podejmowane przez nauczycieli i specjalistów na terenie przedszkola w celu zapewnienia dziecku  optymalnych warunków do rozwijania jego umiejętności.  Aby właściwie skierować pomoc nauczyciele prowadzą systematyczne obserwacje pedagogiczne, na podstawie których określają zakres pomocy potrzebnej danemu dziecku. Logopeda przeprowadza natomiast przesiewowe badania mowy i kwalifikuje dzieci wymagające wsparcia w zakresie rozwoju mowy.

         Dzieci wykazujące pewne trudności zostają objęte działaniami opracowanymi indywidualnie do ich potrzeb i dostosowanymi do możliwości.

         Pomoc psychologiczno - pedagogiczna jest bezpłatna i dobrowolna.

Skąd rodzic ma wiedzieć, że jego dziecko potrzebuje dodatkowej pomocy?

         Informacje na temat trudności i/lub uzdolnień dziecka przekazuje rodzicowi nauczyciel niezwłocznie po ich zaobserwowaniu. Najczęściej w formie ustnej. Podobnie odbywa się przepływ informacji z zakresu rozwoju mowy - nauczyciele przekazują rodzicowi informację o potrzebie zgłoszenia się do logopedy, który omawia diagnozę logopedyczną i plan terapii.

         Gdy dziecko zostaje objęte pomocą psychologiczno - pedagogiczną rodzice otrzymują od Dyrektora przedszkola pisemną Informację o zaplanowanych dla dziecka formach pomocy.

W jaki sposób nauczyciele i specjaliści udzielają dziecku wsparcia w rozwijaniu umiejętności i przezwyciężaniu trudności?

         Nauczyciele na podstawie obserwacji pedagogicznych identyfikują trudności i/lub predyspozycje  danego dziecka. Podczas bieżącej pracy w grupie nauczyciel dostosowuje wymagania do możliwości dziecka. Stopniowo podnosi poziom trudności proponowanych zadań, dzięki czemu wpływa na poprawę umiejętności w tym zakresie. Nauczyciele przekazują również rodzicom swoje obserwacje i zachęcają do kontynuowania pracy w domu.

         Zajęcia logopedyczne są prowadzone w przedszkolu w określonych dniach tygodnia. Każde dziecko objęte terapią logopedyczną ma ustalony stały dzień  i godzinę ćwiczeń. Większość dzieci ma również zeszyty na zajęcia logopedyczne, w których są notowane wskazówki dla rodziców wraz z materiałem do ćwiczeń w domu.

Czemu muszę iść z dzieckiem do Poradni?

         Zdarzają się sytuacje, gdy pomoc pedagogów pracujących w przedszkolu jest niewystarczająca. Wówczas prosimy rodziców o wizytę u psychologa w Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej, który opiekuje się naszym przedszkolem. Dzięki takiej konsultacji rodzice otrzymują pełniejszą wiedzę o dziecku. Możemy wówczas lepiej pomagać. Dla niektórych dzieci konieczne jest uczęszczanie na zajęcia specjalistyczne do Poradni np. terapia integracji sensorycznej, terapia ręki i inne.

Czy pomoc psychologiczno - pedagogiczna jest skierowana jedynie do dzieci?

         Dzieci są głównymi adresatami pomocy psychologiczno - pedagogicznej, jednak aby działania wspomagające były efektywne  należy włączać w nie również rodziców i nauczycieli.

POMOC DLA RODZICÓW (nauczyciel - rodzic, dyrektor – rodzic,
                                                 logopeda - rodzic)

• wspieranie rodziców w ich codziennych działaniach opiekuńczo - wychowawczych;
• przekazywanie informacji o przebiegu rozwoju dziecka i wspomaganie rodziców w przezwyciężaniu ewentualnych trudności w tym zakresie (rozmowy z nauczycielami, konsultacje logopedyczne);
• w razie potrzeby kierowanie rodziców do innych instytucji świadczących pomoc Rodzinie.

POMOC DLA NAUCZYCIELI  (nauczyciel - nauczyciel, nauczyciel - dyrektor, nauczyciel - doradca metodyczny)

• wzajemne wspieranie się nauczycieli w skutecznym pełnieniu czynności wychowawczo - edukacyjnych;
• ciągłe podnoszenie kwalifikacji zawodowych dla doskonalenia oddziaływań prowadzonych z dziećmi.

Ile czasu dziecko będzie objęte pomocą psychologiczno - pedagogiczną?

         Udzielanie pomocy trwa do czasu, gdy dziecko wyrówna prezentowane wcześniej trudności - nauczyciele dokonują ciągłej obserwacji przyrostu umiejętności. Zajęcia logopedyczne natomiast są prowadzone do chwili, gdy dziecko utrwali nowe umiejętności i jego mowa będzie zgodna z normą dla danego wieku.

Na początku każdego roku szkolnego nauczyciele i logopeda oceniają przebieg rozwoju dziecka. Jeśli jakieś umiejętności odbiegają od normy dla danego wieku, wówczas nauczyciele i logopeda we współpracy z rodzicami podejmują działania mające na celu wyrównywanie trudności dziecka lub wspieranie jego predyspozycji.

 

PROCEDURA UDZIELANIA

POMOCY

PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

W PRZEDSZKOLU

 

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016r. – Prawo Oświatowe (Dz. U. z 2017 poz. 59 z późn. zmianami.)
2. Rozporządzenie MEN z dnia 14 lutego 2017r. w sprawie Podstawy Programowej Wychowania Przedszkolnego (Dz. U. z 2017r. poz. 356)
3. Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017r. w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci, indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2017r. poz. 1616)
4. Rozporządzenie MEN z dnia 25 kwietnia 2013r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2013r., poz. 520).
5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2017 r. poz. 1591).
6. Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017r. w sprawie warunków organizowania kształcenia wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznych i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2017r. poz. 1578)
7. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje dyrektor przedszkola.
8. Nauczyciele i specjaliści w przedszkolu rozpoznają indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne dziecka, w tym zainteresowania i uzdolnienia.
9. Rozpoczęcie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej może odbyć się również na wniosek:

• rodziców dziecka
• dyrektora przedszkola
• nauczyciela, specjalisty pracującego z dzieckiem
• poradni
• pracownika socjalnego
• asystenta rodziny
• kuratora sądowego.
• organizacji pozarządowej
• innej instytucji lub podmiotu działających na rzecz rodziny, dzieci

4. W przypadku stwierdzenia, że uczeń wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym dyrektora przedszkola. Dyrektor informuje innych nauczycieli i specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą i organizuje tą pomoc.
5. Dyrektor przedszkola planuje i koordynuje udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym ustala jej formy, czas trwania, wymiar godzin. Dyrektor może wyznaczyć inną osobę, która będzie planować i koordynować udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi.
6. Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej musi uwzględniać współpracę z rodzicami ucznia oraz w zależności od potrzeb z innymi nauczycielami i specjalistami prowadzącymi zajęcia z uczniem, poradnią lub innymi osobami.
7. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem  w formie:

• zajęć rozwijających uzdolnienia,
• zajęć specjalistycznych
• zindywidualizowanej ścieżki realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego
• porad i konsultacji.

8. Dokumentacja udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej musi być w formie pisemnej. Nauczyciel prowadzi dokumentacje, w której zawarte są informacje dotyczące dzieci objętych pomocą psychologiczno-pedagogiczną:

- wniosek poradni o wystawienie opinii niezbędnej do wydania orzeczenia,

- opinia wydana przez przedszkole (w ciągu 7 dni roboczych),

- Orzeczenie o Potrzebie Kształcenia Specjalnego lub inne wydane przez poradnię,

- wielospecjalistyczna ocena funkcjonowania dziecka,

- Indywidualny Program Edukacyjno Terapeutyczny IPET

- Zaproszenie dla rodzica na posiedzenie zespołu,

- ewaluacja realizacji IPET u,

- dzienniki zajęć nauczycieli i specjalistów.

9.  Nauczyciel odnotowuje w dzienniku wszelkie spotkania, konsultacje i rozmowy z rodzicami dziecka objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
10. Wszyscy specjaliści prowadzą dokumentację w formie pisemne, w której notują wszystkie zajęcia, spotkania i konsultację dotyczące udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej.
11. Dyrektor tworzy zespół pomocy psychologiczno-pedagogicznej zwany dalej Zespołem, dla dziecka:

• posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
• posiadającego orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego.

12. Zespół składa się z nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem.
13. Zadania Zespołu:

• co najmniej dwa razy w roku szkolnym dokonywanie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka,
• opracowanie indywidualnego programu edukacyjno – terapeutycznego IPET uwzględniającego zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, wystawionym przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną,
  • program opracowuje się na okres, na jaki zostało wydane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie dłuższy jednak niż etap edukacyjny.
  • Program opracowuje się w terminie do 30 września albo 30 dni od złożenia w przedszkolu orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego lub 30 dni przed upływem okresu na jaki został opracowany poprzedni program.
• dokonywanie, nie rzadziej niż raz w roku szkolnym, ewaluacji udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej na podstawie powtórnej, wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania dziecka.
• dokonywanie oceny efektywności danej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej po zakończeniu jej udzielania,
• dokonywanie, w miarę potrzeb, modyfikacji programu.

14. Dyrektor przedszkola ustala wymiar godzin dla poszczególnych form pomocy psychologiczno - pedagogicznej
15. Rodzice dzieci mają prawo uczestniczyć w spotkaniach Zespołu. Rodzice są także informowani o każdym spotkaniu  Zespołu.
16. Dyrektor wyznacza osobę koordynująca pracą Zespołu. Do zadań koordynatora należy:

• ustalanie terminów spotkań Zespołu,
• zawiadomienie o terminie spotkania Zespołu: dyrektora, wszystkich członków Zespołu oraz rodziców ucznia,
• prowadzenie i przechowywanie dokumentacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

17. Dyrektor wnioskuje o udział w spotkaniu Zespołu przedstawiciela poradni psychologiczno-pedagogicznej w tym specjalistycznej, jeśli zachodzi taka konieczność.
18. Rodzice dzieci mogą wnioskować o udział w spotkaniach Zespołu: lekarza, psychologa, pedagoga, logopedy lub innego specjalisty.
19. Osoby biorące udział w spotkaniu Zespołu są zobowiązane do nie ujawniania spraw poruszanych na spotkaniu Zespołu.

Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu jest dobrowolne i nieodpłatne. Jeżeli rodzice nie wyrażą zgody na udział dziecka w proponowanych formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej, muszą wypełnić pisemną rezygnację.

 

Zajęcia terapeutyczne w przedszkolu!!!      

   

 Rozporządzenia MEN dotyczące pomocy psychologiczno-pedagogicznej kładą nacisk na rolę przedszkola i nauczycieli w zapewnieniu dzieciom wsparcia i zindywidualizowanej pomocy, nie tylko w pokonywaniu trudności, ale również rozwijaniu uzdolnień. To nauczyciele, we współpracy ze specjalistami z przedszkola i z poradni, są odpowiedzialni za jak najszybsze rozpoznanie potrzeb dzieci oraz dostosowanie form i metod pracy do ich możliwości. Aby te zadania były możliwe do zrealizowania niezbędne jest współdziałanie. W związku z tym, współpraca nauczycieli dostała nową rangę – umocowano formalnie w przepisach prawa Zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z dzieckiem.

W naszym przedszkolu organizowane będą zajęcia z arteterapii.

Zajęcia z wykorzystaniem elementów arteterapeutycznych pomagają w pokonywaniu lęków, uwalnia od zahamowań, wzmacniają wiarę we własne siły, pobudzają ekspresję, pomaga w kształtowaniu wrażliwości, umiejętności wyrażania uczuć, stanów emocjonalnych, umiejętności nawiązywania kontaktów społecznych. Ponadto integruje grupę i przygotowuje do czynnego korzystania dorobku kultury.

    Sztuka w życiu przedszkolaka. Jak muzyka, taniec, teatr wpływają na rozwój dziecka.

Okazuje się, że dzieci zachęcane do rozwijania i wyrażania się w muzyce, tańcu, rysowaniu, malowaniu i działaniach parateatralnych – lepiej się uczą w szkole i łatwiej przyswajają wiedzę. Nie powinno to nikogo dziwić. Człowiek grał i tańczył, zanim nauczył się mówić.

   Naturalną potrzebą dziecka w wieku przedszkolnym jest potrzeba swobodnej ekspresji: plastycznej, werbalnej, muzycznej, ruchowej, i innej.  Ekspresja jest wyzwoleniem się napięć psychicznych, odwracaniem uwagi skoncentrowanej na samym sobie i własnym „ja”, ujawnia rzeczywiste, prawdziwe emocje i uczucia. Ekspresja naturalna to wrodzona potrzeba wyrażania siebie, swoich przeżyć w wytworach albo zachowaniu się. osobistych przeżyć i doznań, a z drugiej odbicie postrzeganego świata. Jest to także komunikowanie innym ludziom swoich myśli, uczuć i przeżyć. Ekspresja naturalna dziecka to z jednej strony spontaniczne wyrażanie jego Ekspresja jest naturalną potrzebą i koniecznością, zapewniającą pełny rozwój dziecka, bowiem wzmacnia procesy poznawcze, emocjonalne. Zapobiega jednostronnemu rozwojowi intelektu, a przede wszystkim pozwala nawiązywać kontakty społeczne z rówieśnikami. Jako forma czynnego działania staje się źródłem radości, drogą samorealizacji i rozwoju.

  Wyzwolenie się naturalnej ekspresji dziecka może odbywać
się podczas zajęć z arteterapii.

 Arteterapia, której celem jest ujawnienie zahamowań blokujących poznanie, uczenie się, rozwój zdolności, kształtowanie osobowości, a tym samym odkrycie nowych możliwości i osiągnięcie zmian w zachowaniu, może być realizowana przez:

        muzykoterapię
        teatroterapię
        bajkoterapię
        sztuki plastyczne

 

 Muzykoterapia - wpływa na sferę emocjonalną. Może działać uspokajająco lub też aktywizująco. Poprawia samopoczucie, wpływa korzystnie na system nerwowy. Wartość terapeutyczną posiada zarówno odbiór treści muzycznych, jak również swobodne tworzenie, improwizacja. Dzięki muzykoterapii dzieci  rozwijają swoją wrażliwość i wyobraźnię muzyczną, wyczucie rytmu, uczą się skupienia, koncentracji, dyscypliny.
          Teatroterapia - w metodzie tej stosuje się głównie psychodramę, za pomocą, której odreagowuje się różne urazowe przeżycia z przeszłości, które rzutują w znaczący sposób na obecne życie. Dzięki tej metodzie
uwalniane są silne lęki i emocje.  Poznaje i zaczyna rozumieć siebie i innych.
         Bajkoterapia - polega na czytaniu literatury odpowiednio dobranej do stanu psychicznego odbiorcy. Literatura piękna, biografie, bajki terapeutyczne, baśnie wprowadzają dziecko w inny świat. W literaturze dziecko odnajduje szereg pomysłów na temat tego jak radzić sobie z własnymi problemami. Bajkoterapiaprzyczyniasiędorozwojuwrażliwościspołecznej,wyobraźni,poszerza sferę przeżyć, wpływa na poczucie własnej wartości i pozwala uwierzyć we własne siły.

 

 

  Terapia przez sztuki plastyczne - ekspresja plastyczna jest najbardziej powszechną formą arteterapii. Stosuje się tutaj najczęściej takie techniki, jak:

        malowanie pędzlem                                       
        malowanie palcami, całymi dłońmi
        malowanie „mokre w mokrym”
        odbijanie plam, kształtów
        rozdmuchiwanie farby przez rurkę, malowanie nitką
        składanie papieru (origami)
        lepienie z gliny, masy solnej, papierowej, modeliny
        rzeźbienie
        wycinanki
        wyplatanie
        haft i wiele innych

 Działania plastyczne wymagają zaangażowania, twórczej postawy, zmuszają do refleksji, wyzwalają inwencję i rozwijają wyobraźnię. Aktywność plastyczna wzbogaca i intensyfikuje rozwój osobowości, rozwija
motorykę, usprawnia procesy psychiczne. Przyczynia się również do wyzwalania przeżyć emocjonalnych i zainteresowań. Terapeutyczna funkcja sztuki polega na rozładowaniu lęków, kompleksów i napięć za pomocą sztuki.

 

 

 

BAJKOTERAPIA
 

               Czas zajęć: 15 min

                  
Częstotliwość: raz w tygodniu.

Charakterystyka zajęć:

Mały człowiek spotyka codziennie wiele sytuacji nacechowanych emocjami. Jego umiejętności społeczne i emocjonalne dopiero się rozwijają. Trudno więc dziecku ogarnąć emocjonalną rzeczywistość. Z pomocą przychodzi bajkoterapia – metoda prosta, skuteczna i kochana przez maluchów. Na zajęciach dzieci będą spotykać się z bohaterami bajek, w których odnajdą cząstkę siebie. Bohaterowie podpowiedzą też jak poradzić sobie z trudnymi problemami i przekonają, że: „Z każdego kłopotu jest wyjście”.

 

Cele główne:

• uspokojenie, wyciszenie dziecka;
• zredukowanie napięć emocjonalnych;
• zmniejszenie lęku powstałego w wyniku negatywnego doświadczenia, niewłaściwej stymulacji wyobraźni oraz niezaspokojonych potrzeb.

Cele dydaktyczne:

• kształcenie umiejętności twórczego myślenia;
• doskonalenie umiejętności tworzenia schematów i stereotypów;
• generowanie narzędzi do rozwiązywania problemów;
• poszerzanie zakresu wiadomości o otaczającym nas świecie;
• bogacenie słownika.

Cele wychowawcze:

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania nauczyciela;
• budowanie poczucia własnej wartości oraz uwzględnianie wartości drugiego człowieka;
• budowanie zaufania, lojalności;
• uwrażliwienie na przeżycia emocjonalne innych;
• kształtowanie pozytywnych cech np. odwaga, bezinteresowność;
• uświadomienie potrzeby przyjaźni.

Środki dydaktyczne stosowane podczas zajęć:

• płyty  CD z muzyką relaksacyjną;
• książki z opowiadaniami i bajki;
• kolorowanki;
• ilustracje;
• pacynki;
• pluszowe misie.

 

Metody pracy:

1. Metody oparte na słowie:

• pogadanka,
• opowiadanie,
• posługiwanie się książką.

• Metody oglądowe: różne odmiany pokazu ( ilustracje, zdjęcia, prezentacje).

• różne odmiany pokazu ( ilustracje, zdjęcia, prezentacje).

 

PLASTYKA

 

                  Czas zajęć: 15 min

            
Częstotliwość: raz w tygodniu.

Charakterystyka zajęć:

Zajęcia odbywają się co tydzień osobno w każdej grupie. W ich trakcie wykorzystujemy nie tylko metody plastyczne- łączymy prace ręczne ze słuchaniem, obserwacją, manipulacją. Każde zajęcia są inne, dostarczają maluchom różnych przeżyć i emocji.

 

Cele główne:

• wspomaganie i ukierunkowanie rozwoju dziecka w zakresie jego wrodzonych możliwości twórczych;
• umożliwienie poznawania i wyrażania siebie w formie ekspresji plastycznej;
• kształtowanie twórczej postawy.

Cele dydaktyczne:

• kształcenie wrażliwości estetycznej;
• kształtowanie śmiałości wypowiedzi plastycznej;
• rozwijanie uzdolnień plastycznych;
• kształcenie umiejętności obserwacji;
• poszerzanie zakresu wiadomości o otaczającym nas świecie;
• bogacenie słownika;
• poznanie różnych technik i narzędzi.

Cele wychowawcze:

• kształtowanie twórczej postawy;
• wdrażanie do społecznie akceptowanego sposobu zachowania się;
• rozwijanie umiejętności współpracy i pomocy w grupie rówieśniczej;
• respektowanie poleceń nauczyciela i współdziałanie z nim;
• umiejętność organizowania warsztatu pracy;
• dbałość o porządek w miejscu pracy.

 

 

Techniki plastyczne stosowane podczas zajęć:

• malowanie farbami za pomocą pędzla, palców, gąbek,
• malowanie pastelami suchymi i woskowymi;
• praca z materiałem przyrodniczym;
• malowanie kulką;
• kolaż;
• stemplowanie;
• wydzieranka;
• malowanie na filtrach do kawy;
• malowanie kamieni;
• malowanie na podkładzie cukrowym;
• rysunek węglem;
• odciskanie dłoni;
• masa solna;
• wypełnianie prac materiałami spożywczymi (kaszą, solą, grochem, ryżem, itp.);
• malowanie za pomocą małych samochodzików;
• malowanie nitkami;
• malowanie na papierze ściernym;
• malowanie farbami na pończochach;
• rysowanie na podłożu z masy mydlanej;
• wycinanka tekstylna;
• origami płaskie z koła;
• „mokre w mokrym”;
• praca z ostrużyn z kredek;
• malowanie na papierowych talerzach;
• nakrapianie;
• malowanie na celofanie;
• odlew z gipsu.

Metody pracy:

1. Metody oparte na słowie:

• pogadanka,
• opis,
• opowiadanie,
• posługiwanie się książką.

 

2. Metody oglądowe:

• różne odmiany pokazu ( ilustracje, zdjęcia, prezentacje).

3. Metody oparte na działaniu praktycznym:

• różne rodzaje prac plastycznych.

 

 

MUZYKOTERAPIA

 

                      Czas zajęć: 15 min     

            
Częstotliwość: raz w tygodniu.

  
Charakterystyka zajęć:

W dobie pośpiechu oraz ciągłego napływu różnorodnych bodźców zewnętrznych młody człowiek potrzebuje równowagi emocjonalnej świata wewnętrznego. Rozwiązaniem kłopotów z napięciem emocjonalnym jest muzykoterapia. Podstawowym jej elementem jest muzyka i dźwięk, który pozwala wyzwalać uczucia oraz nastroje. Metoda, uwielbiana przez najmłodszych opiera się na pięciu etapach: odreagowanie, zrytmizowanie, uwrażliwienie, relaksacja i aktywizacja. Na zajęciach najmłodsi będą uczestniczyć w zabawach związanych z ruchem, oddechem, muzykowaniem, ekspresją muzyki. Dzieci nauczą się wczuwać w piękno muzyki klasycznej i rozrywkowej, wyrażać emocje, relaksować oraz zdobywać pewność siebie na forum grupy.

Cele główne:

• relaksacja i stymulowanie umiejętnością wczuwania się w nastrój muzyki,
• poprawa ogólnego samopoczucia,
• kształtowanie poczucia rytmu,
• rozwój słuchu muzycznego,
• rozwój ekspresji muzycznej,
• rozwój wrażliwości muzycznej.

Cele dydaktyczne:

• rozwijanie ogólnej wrażliwości dziecka,
• kształtowanie wyobraźni muzycznej,
• rozpoznawanie różnych nastrojów w muzyce,
• kształtowanie umiejętności oceniania przekazu muzyki.

Cele wychowawcze:

• wpływ na poprawę komunikacji interpersonalnej,
• poprawa samooceny dziecka,
• urozmaicenie wewnętrznego świata dziecka,
• nauka wyrażania własnych emocji poprzez rytm, śpiew i ruch,
• zaspokojenie potrzeby zabawy nadzorowanej przez instruktora,
• działania dążące do osiągania rozluźnienia i uspokojenia psychofizycznego,
• dostarczanie pozytywnych emocji i przeżyć,
• zmniejszenie napięcia psychicznego i poprawa ogólnego samopoczucia,
• stworzenie poczucia bezpieczeństwa i redukowanie poczucia lęku,
• pobudzanie nieśmiałych dzieci do aktywności na forum całej grupy.

Środki dydaktyczne wykorzystywane podczas zajęć:

• płyty CD z muzyką,
• instrumenty perkusyjne,
• muzyka na żywo wykonywana przez nauczyciela.

Metody pracy:

• zabawy integracyjne i muzyczne z wykorzystaniem najprostszych,
• instrumentów perkusyjnych,
• relaks,
• percepcja i ekspresja muzyki.

 

 

ZAJĘCIA TEATRALNE

 

 

                    Czas zajęć: 15 min

      
Częstotliwość: raz w tygodniu

Charakter zajęć:

Dzieci na zajęciach opracowują różne teksty z literatury dziecięcej, poznają różne formy teatru, inscenizują, improwizują, utwory literackie, dramę.

Cele główne:

• wykształcenie postaw kreatywnych w śród dzieci, nabywanie pewności siebie,
• rozwijanie osobowości, zmysłów, wyobraźni, uczuć i emocji,
• przełamywanie obawy przed wystąpieniami publicznymi.

Cele dydaktyczno-wychowawcze:

• respektowanie przyjętych zasad i dyscypliny,
• rozbudzanie przynależności do grupy społecznej,
• uważne słuchanie siebie nawzajem,
• nie wyśmiewanie kolegów,
• umiejętność pracy w grupie, współdziałania,
• rozbudzenie zainteresowań literaturą i teatrem,
• uwrażliwienie dzieci na piękno poezji, baśni, teatru,
• ćwiczenie pamięci, myślenia, obserwacji, wyrazistości mowy jako podstawy sztuki aktorskiej,
• dziecko odkrywa własne możliwości i uzdolnienie artystyczne,
• potrafi słuchać, patrzeć, tworzyć i wyrażać własne przeżycia,
• kształci i wzbogaca własną pomysłowość, wyobraźnię oraz inwencję twórczą w różnych formach aktywności,
• rozwija własny potencjał pozytywnych wartości,
• potrafi współdziałać w zespole,
• odczuwa radość i satysfakcję z pozytywnych efektów własnych działań,
• dzieci poznają tajniki pracy aktora, reżysera, scenografa,
• rozwijają zainteresowania teatrem i sztuką aktorską,
• wyzwalają motywację do pokonywania trudności w kontaktach z ludźmi.

Zadania realizowane podczas zajęć:

• zapoznanie z różnymi, formami teatru,
• opracowanie różnych tekstów – przygotowanie ich i wystawienie zgodnie z potrzebami i możliwościami,
• dostosowanie umiejętności komunikacji interpersonalnej,
• integrowanie zespołów, wzajemne rozumienie odczuwanie potrzeb innych,
• rozwijanie myślenia twórczego u dzieci poprzez obcowanie z literaturą,
• umiejętność słuchania literatury dziecięcej,
• omówienie treści bajek,
• omówienie głównych postaci,
• wybór ról, dopasowanie roli do predyspozycji dziecka (charakteru),
• dobór strojów i scenografii,
• efekty akustyczne,
• prace nad mimiką, gestem i ruchem,
• właściwa modulacja głosu.

Metody pracy:

• werbalna (słowna) rozmowa, słuchanie utworów literackich, nauka tekstu,
• czynna gra dramatyczna,
• oglądanie spektakli teatralnych,
• pokazowa,
• praktyczne działanie.

Tematyka zajęć:

1. Piękna mowa:

• poprawa estetyki kultury żywego słowa,
• praca  tekstem,
• ćwiczenia ortofoniczne,
• własna twórczość słowna.

2. Ruch sceniczny:

• wprowadzenie w dobry nastrój i ruch pozwala otrzymać taniec twórczy,
• wyrażanie różnych tematów, fantazji w formie scenicznej,
• nawiązanie kontaktu z innymi,
• nawiązanie współpracy,
• łączeni ekspresji słowno-muzycznej.

3. Ośmielanie:

• wyrażanie emocji,
• rozpoznawanie swoich uczuć,
• rozpoznawanie emocji innych osób,
• wyrażanie własnych myśli na temat utworu.

4. Zabawy w teatr

• przybliżenie pracy aktora,

poznanie różnych rodzajów form pracy teatru,

·  podejmowanie różnych zadań w zespole,

·  poznawanie utworów literatury dziecięcej (opowiadań, bajek, wierszy).